Website counter

Μην τσαλακώνεις την καρδιά του πλησίον...Είναι σχεδόν αδύνατον- έπειτα- το σιδέρωμα...

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Αναδημοσίευση από την εύστοχη Σαλογραία

Μου φάνηκε πολύ πολύ κατάλληλη ανάρτηση, παντός καιρού και του κακού μας του..καιρού!

Σ ευχαριστώ Σαλογραία για την ευγενική άδεια.


Αγαπημένο μου,
θα χαιρόμουν,  να θυμάσαι αυτές τις δυο εικόνες.

Του λείου χαρτιού, του πεντακάθαρου, που μπορείς να γράψεις ό,τι θέλεις επάνω του, και την εικόνα την άλλη


του χαρτιού που -λιγότερο ή περισσότερο- τσαλακώθηκε.

Όταν πρωτογνωρίζεις την όποια ψυχή, η σχέση μεταξύ σας, είναι λευκή και άσπιλη.

Μοιάζει γεμάτη δυνατότητες για να γραφούν τα ωραιότερα ποιήματα, οι συγκλονιστικότερες αφηγήσεις...
Και μετά...
-Τι συμβαίνει μετά;

-Κάποιος από τους δύο, δεν προσέχει και κάνει την
 π ρ ώ τ η αδέξια κίνηση.

-Τι  είναι αδέξια κίνηση, χαμένη τρελόγρια;

-Αδέξια κίνηση, αγαπημένο μου, είναι  ακόμα και  ο ελαφρότατα υψωμένος, ψυχρός τόνος φωνής, το  ανεπαίσθητο απορριπτικό σήκωμα φρυδιού, η  ελάχιστα καταγραφόμενη -κι απ' την πιο ευαίσθητη κάμερα- σύσπαση μυός στο πρόσωπο, που δηλώνει αρνητικότητα, επίκριση, καχυποψία, έπαρση δική μας.
Αυτά,  ο απέναντι-ο όποιος απέναντι-το συλλαμβάνει απ' τους ουδούς του υποσυνειδήτου και μετά, μας πετάει και κείνος με τη σειρά του, κακή μπαλιά στο επικοινωνιακό τέννις, και τότε εμείς-βλακωδώς- επανατροφοδοτούμε αρνητικά και κείνος  ανεβάζει τους τόνους.
 Απ' την  ψυχρή έκφραση, πάει  στα λόγια τα πικρά, μετά στα έργα τα πληγωτικά  και στη συνέχεια  εμφανίζονται τα μεγάλα μαχαίρια και γίνονται οι φόνοι των συναισθημάτων, των υπολήψεων,  οι φόνοι της ζωής μας ολόκληρης, απ'το περί-στροφο του εγω-κεντρισμού, της ανεγκέφαλης  κακίας μας.

Γι αυτό σου λέω:

Κάθε φορά που γνωρίζεις ένα καινούργιο πρόσωπο, να μην επαναπαύεσαι ότι ο άλλος...αντέχει...

Να μη τον θεωρείς δεδομένο ή αυτονόητο ως φίλο, ως σύντροφο
(ούτε και αν έκανες πέντε παιδάκια μαζί του), ως συγγενή, ως συνεργάτη, ως συμπολίτη, ως γείτονα...

Να μη φαντάζεσαι
Ότι αν τον φτύσεις, έστω και με  σάλιου ψιχάλα ,  και τον ποδοπατήσεις -έστω  στ' αστεία-  έστω και λίγο, ότι ο άλλος θα το ανεχτεί - θα σε συχωρέσει.

Όχι, μπορεί να μη θέλει  να συχωρέσει.

Δεν είναι υποχρεωμένος να θέλει, να συχωρέσει... 

(Ο ίδιος ο Θεός, σέβεται την ελευθερία  αυτής της θανατηφόρας επιλογής μας...)

Μπορεί να δέσει κόμπο άλυτο, το ψυχρό σου-έστω και άπαξ, ψυχρό- το υφάκι-μπορεί να το κρατήσει μανιάτικο.

Και η ευθύνη θα είναι πάντα και πρώτα δ ι κ ή σου και όχι δική του.

Αυτό συνιστά μεγάλη σοφία  -αν το θυμάσαι.

Γι αυτό χρειάζεται  να πατάς στα νύχια...και να επαγρυπνείς, για να μη καταντήσεις την ψυχή του διπλανού, από  λευκή ελπιδοφόρα σελίδα, σε ένα τσαλακωμένο, γκρίζο, καταθλιμμένο  χαρτάκι...που όσο και να το τεντώσεις, αργότερα,  όσο και να το σιδερώνεις- με  αιτήσεις συγνώμης- την παλιά του, καθαρή, ατσαλάκωτη μορφή,  να την ξαναπάρει...δεν πρόκειται...

Σε κάθε περίπτωση, ένα γραμμάριο πρόληψης , ένα γραμμάριο νήψης, σε προφυλάσσει από πολλά κιλά απαιτούμενης θεραπείας.

Το ήξεραν αυτό όλοι οι νουνεχείς,  γι αυτό π ρ ό σ ε χ α ν.

Πρόσεχαν τόσο, που οι άλλοι, οι σκοτισμένοι -οι μη δυνάμενοι να εννοήσουν τις βαθύτερες της απρόσεκτης συμπεριφοράς,  στο χρόνο επιπτώσεις-την αρετή τους, την χλεύαζαν,  ως δειλία, ηλιθιότητα, υποκρισία , αβελτηρία  τους.

(Ζούμε, νομίζω, απρόσεχτα, διότι ο φόβος του Θεού, απ' τις ψυχές μας εχάθη...
Αλλά περί της αναγκαιότητας του θείου  φόβου...θα τα ξαναπούμε σ' ένα άλλο σημείωμα...)

Θα σε αφήσω, προς το παρόν, περιστέρι μου,  με τους στίχους του λατρεμένου  Νικηφόρου, που έχουν τίτλο:

Προκήρυξη
Τι βγαίνουνε μες απ'τις κάννες
των τυφεκιών; Ποια αισθήματα;
Ποιος λόγος; Ποιο σωτήριο μήνυμα;
Ειδοποιήστε αυτούς τους στρατιώτες  εκεί
που τυφεκίζουν το αύριο.
....................................................
Σαλογραία

Υπάρχει θέμα επιλογής;;

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Την περασμένη Κυριακή 16 Ιανουαρίου,  οι Κερκυραίοι γίναμε μάρτυρες του τραγικού γεγονότος του ναυαγίου ενός πλοίου από τα πολλά που μετέφεραν έναντι "κεφαλικού φόρου" διόλου ευκαταφρόνητου, ατυχείς Αφγανούς μετανάστες με προορισμό την Ιταλία. 
Το ατύχημα στη θάλασσα -λίγο ως πολύ αναμενόμενο- έγινε κάπου στ ανοιχτά της Κέρκυρας 30 μίλια από την Ιταλία, και  ένα Ολλανδικό καράβι που βρέθηκε εκεί έκανε τη διάσωση μαζί με τις τοπικές λιμενικές αρχές.
Το μεσημέρι της Κυριακής στο νέο λιμάνι της Κέρκυρας είχαν συγκεντρωθεί περίπου 230 ναυαγοί ενώ παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι 22 οι οποίοι δεν βρέθηκαν ποτέ..

Την ώρα του ναυαγίου, όλοι οι φορείς βρέθηκαν εκεί, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Δήμος, Ερυθρός Σταυρός, Ιερά Μητρόπολη και άλλοι, κι ανάμεσα σ όλους και το μικρό μας; Συσσίτιο. 

Πολλοί  εκ των υστέρων θέλησαν να αποσιωπήσουν την έμπρακτη παρουσία της Εκκλησίας που από την πρώτη στιγμή βρέθηκε εκεί και  τέθηκε στη διάθεση της συντονιστικής επιτροπής της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων για όποια άμεση βοήθεια.
Το συσσίτιό μας δήλωσε στους υπευθύνους της Διεύθυνσης Υγιεινής ότι αναμένουμε την κατεύθυνσή  τους  ως προς τη βοήθεια που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε. 
Μετά τη σύσκεψη που είχαν οι φορείς, μας δήλωσαν ότι το Γεύμα της προηγούμενης μέρας το διέθεσε απ ευθείας η Ι Μητρόπολη Κερκύρας και ως Συσσίτιο θέλουν να καλύψουμε το γεύμα της Τετάρτης 19 Ιανουαρίου, ενώ καθόρισαν και το μενού και τις μερίδες και όλες τις λεπτομέρειες.
Μάλιστα τους δηλώσαμε ότι  είμαστε έτοιμοι να ξαναρχίσουμε  τον ίδιο κύκλο αγάπης, μόλις μας πουν οι συντονιστές να καλύψουμε επόμενη μέρα.
Αμέσως κινήθηκε μία διαδικασία συναγερμού και "γενικής επιστράτευσης" με δύναμη και διάθεση όπου καθώς η περιορισμένη κουζίνα του συσσιτίου δεν θα μπορούσε να μαγειρέψει τόσες μερίδες ταυτόχρονα, σκέφθηκα ότι μπορούμε να μαγειρέψουν όλες οι μικρές κουζίνες των σπιτιών μας ταυτόχρονα και να συγκεντρώσουμε με έναν καλό συντονισμό τις ποσότητες τη στιγμή που πρέπει, για να δώσουμε το σπιτικό μας φαγητό ζεστό και μαζί την αγάπη μας.

Είμαστε περήφανοι για τις 70 περίπου εθελόντριες του Συσσιτίου μας  στις οποίες ζητήσαμε την περασμένη  Δευτέρα να πάρουν φωτιά οι  κατσαρόλες στα σπίτια τους την επόμενη μέρα, ώστε την Τετάρτη 19 Ιανουαρίου πριν τις 10.00πμ να φέρουν οι ίδιες στο συσσίτιο, μία μία την ποσότητα που συμφωνήσαμε, για να πακετάρουν εκείνες που έχουν ορισθεί , 230 μερίδες φαγητό και πολλά άλλα, για τους μετανάστες. Συνολικά 320 μερίδες και για τους δικούς μας. Θέλαμε να είναι και παραπάνω απ ότι μας είπαν.
Όταν το αυτοκίνητο που μας διέθεσε η Ιερά Μητρόπολη, με τα τρόφιμα και όλα τ άλλα που είχε συγκεντρώσει η αγάπη, μεταφέρθηκαν εκεί, η ομάδα που πήγε εκεί, βρέθηκε προ εκπλήξεως και μάλιστα οδυνηρής.. Διότι ενώ οι υπεύθυνοι συντονιστές είχαν παραγγείλει τις συγκεκριμένες μερίδες στο συσσίτιο, ταυτόχρονα είχαν παραγγείλει και σε κέτερινκ. Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης  αυτό θα μπορούσε να αποδοθεί σε ανεπίτρεπτη έλλειψη συντονισμού, αν δεν άφηνε περιθώρια και για άλλες ερμηνείες..
Παρόλα αυτά η Αγάπη της Εκκλησίας θ αγκαλιάζει πάντα ευεργετικά τον άνθρωπο και ο εθελοντισμός  παραμένει η ελπίδα σ αυτή τη γη που οι μισοί άνθρωποι εξασφαλίζουν τη δυστυχία για τους άλλους μισούς με τόση ..επιτυχία.. 
 Σ αυτή και στις παρόμοιες περιπτώσεις, τίθεται ένα θέμα εστιασμού του "φωτογραφικού" ,μεγεθυντικού ή άλλου φακού. Μπορεί να εστιάσει κανείς με μικροσκόπιο και να διακρίνει τη χειρότερη μορφή δουλεμπορίας, κερδοσκοπίας και εξόντωσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και την ύψιστη μορφή Αγάπης από την πλευρά του Καλού Σαμαρείτη.
Υπάρχει θέμα επιλογής;

Κάλαντα Πρωτοχρονιάτικα

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011



Κάλαντα Πρωτοχρονιάτικα τραγούδησε η γνωστή παρέα εκ μέρους του Πολιτιστικού Συλλόγου του Αγίου Προκοπίου Μέσης Κέρκυρας. Το βίντεο είναι από τον Ρέμπελο
Ο Γιάννης Καρύδης είναι μαέστρος και βεβαίως στην παρέα είναι και η κόρη του, η αναδεχτή μου η Στεφανία που έχω πολλούς λόγους να την καμαρώνω!

Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά σ όλους!
Ειδικά στις Εθελόντριες Μαγείρισσες που χωρίς εκείνες Συσσίτιο δεν θα υπήρχε!
Με την ευχή:
Και πάντα να έχουμε ζεστή φωτιά στις..κατσαρόλες μας και να είναι αχνιστές για τους ανθρώπους μας που χρειάζονται κι αυτό και τη ζέστη της καρδιάς μας.